„ Królestwo moje” – droga krzyżowa według artysty malarza autor: Marcin Telega
Pod tym linkiem znajduje się video gdzie można wysłuchać narania słuchowiska "Królestwo moje"
PROLOG
Zapewne nigdy nie poznamy tego, kim naprawdę był Jezus: syn człowieczy, legenda, postać historyczna, mit, fenomen, a może personifikacja idei. Jego wizerunek zmienia się z epoki na epokę. Poszukuje się prawd o nim pomiędzy warstwami interpretacji, pośród licznych podań i pism, w dogmatach instytucji, które wzrastały na jego kulcie. Teolodzy i bibliści, historycy i filozofowie od stuleci badają słowa, które głosił i czyny jakich dokonywał. Był figurą inspirowaną judaizmem i hellenizmem, człowiekiem istniejącym w historii, wyniesionym poprzez wiarę na poziom abstrakcyjny, stając się tym samym ponadczasowym bytem.
Dochodzenie do istoty jego dziejów i zrozumienie credo jego misji, oznacza żmudną pracę z metaforą. Natomiast dla mnie jako twórcy, staje się epicko-malarskim przetworzeniem, które poczęte z natchnienia i intuicji, narodziło się w moim humanistycznym umyśle i artystycznym sercu. Zastanawiałem się czy mam prawo zajmować się tematem dla wielu tak świętym, uznając ostatecznie, że kryzys naszych czasów, impas i powszechna samotność, właśnie tego wymagają teraz od artystów. Tak powstała koncepcja instalacji, na którą składa się cykl portretów uzupełnianych monologiem. Choć piętnaście kwadratowych płócien stanowi alegorię Drogi Krzyżowej, nie należy czytać jej wprost poprzez biblijny kontekst. Mój Jezus powraca, aby stać się remedium na powszechny obłęd i przypomnieć o tym, co stanowi istotę człowieczeństwa. Mojego Jezusa malowałem tak, aby nadać mu cechy współczesne i ludzkie. Celowo pozbawiłem obrazy obecności innych postaci, symbolów męki, czy religijnych konotacji. Moim zamiarem było skupienie uwagi na wyrazie twarzy, będącej lustrem naszych przeżyć.
Zapraszam na spotkanie z opowieścią „Królestwo moje”, gdzie pragnienie poznania prawdy wynika z nienasycenia i buntu spowodowanego duchowym dysonansem. To refleksja wypływająca z mych osobistych przekonań oraz artystycznej koncepcji. Wizji, w której zrozumienie, akceptacja i przeżywanie emocji, pozwalają na zespolenie się ze światem.