Mamo! Mogłem spodziewać się, że tu będziesz. Wiem. Cierpisz teraz, bo czujesz mój ból. Mdlejesz ze strachu, bo widzisz mój lęk. Myślę, że wiesz jak zakończy się ten dzień. Przestań wciąż pytać, co zrobiłaś źle. Spójrz! Jesteśmy tak piękną jednością, tak mocno czujemy i tak wyraźnie widzimy. Ale nie możemy być razem, mamo. Bliskość nie staje w gardle, jak łzy. Nie ochronię cię przed tym, co może się stać. Tak jak nie ochroniłem cię jako dziecko, przed ludzką podłością. Wiem, że nie było ci łatwo. Wiem, że byłem bękartem. Nie ważne jest, czy wierzę w światło i ducha, syn poczęty przed ślubem nie przysparza rodzicom dumy. Wiem, że przeszłaś wiele. Lecz czy w tej historii jest coś, co zasługuje na wstyd? Pragnę poznać ojca, wybacz mi tę słabość. I nie zatrzymuj mnie. Idę swoją drogą. Oboje musimy iść. Każde z nas za siebie.